En POEF! Ineens is het zomervakantie… Terwijl ik eigenlijk nog midden in alle rompslomp op school zit en alle dingen voor het nieuwe schooljaar nog geregeld moeten worden is het ineens…. VAKANTIE!
Zeven weken de tijd om eens even lekker bij te komen!
En dat is natuurlijk heerlijk! 🙂 Begrijp me niet verkeerd hoor, maar ik heb de eerste dagen altijd een beetje last van de vakantieblues…
Zo is het nu maandag.
En Ik.
Heb.
Geen.
Idee.
Wat.
Ik.
Moet.
Gaan.
Doen.
ZUCHT, FOR REAL INE; Ga je hier nu serieus écht over klagen? 😐 En dan ook tegen mensen die nota bene zouden willen ruilen met je als je dat zou willen?! 😐
Nou nee, niet per se, maar aangezien ik me verveelde dacht ik: daar kan ik vast inspiratie uit halen door het op te schrijven. En zo geschiedde en verscheen deze blog 🙂
Het liefst ga ik natuurlijk iets met Basje doen, maar zoals de meeste normale mensen die niet in het MBO werken moet hij gewoon fulltime werken. Niet iedereen wordt immers betaald om lekker thuis te gaan zitten. En hoewel hij wel vakantie op neemt is dat nu nog niet. En dus moet ik mijn eigen dagen vullen!
Ik KAN natuurlijk nog genoeg doen. Immers, ik ben bijna klaar met mijn Masterstudie en daarvoor moet ik midden in de vakantie mijn onderzoek en portfolioassessment inleveren. Dus ja hoor: daar kan ik nog voldoende aan werken en afhankelijk van hoe perfect ik dat wil hebben kost dat misschien ook nog wel één tot vier weken. Maar of dat nou is waar ik volledig mijn vakantiegevoel aan wil opofferen?! Eigenlijk ook niet helemaal. Hoewel ik dit item ook niet helemaal kan laten liggen, aangezien ik het me niet wil kunnen veroorloven later dan oktober af te studeren, moet ik hier ook zeker aan gaan werken. Toch ben ik, zoals je mij kent, al een behoorlijk eind en laat ik het nooit tot de laatste dag liggen om het af te hebben. Maar om nou elke dag 8 uur te gaan werken zodat ik over drie dagen klaar ben… ummz ergens roept me dat ook niet echt.
Als ik daar geen zin in heb kan ik altijd nog de studeerkamer gaan opruimen, de keuken herindelen en schoonmaken, de oven een goede beurt geven, de voor- en achtertuin ontgrassen, de zolder uitzoeken, mijn kledingkast weer eens herorganiseren. Maarja dat zijn dan allemaal weer huishoudelijke klusjes waar ik normaal ook al geen zin in heb. Laat staan nu het label ‘vakantie’ op mijn dagen geplakt zit! Wel zijn het dingen die echt een keer moeten gebeuren en die ik steeds uitgesteld heb met de opmerking: “ja dat komt wel als ik vakantie heb”. Want met 4 dagen werk, 1 dag studeren en een weekend dat doorgaans vol zit met superleuke plannen, blijven dit soort dingen altijd een beetje liggen. Blijkbaar vind ik ze op dat moment niet belangrijk genoeg. En nu ik tijd heb om ze te gaan doen, heb ik ook daar niet echt zin in. Dit soort klusjes geven mij namelijk totaal geen vakantiegevoel. Moet dat dan? Nou niet per se, maar een beetje vakantiegevoel is wel welkom 🙂 .
Maar natuurlijk kan ik ook nog de badkamer gereedmaken voor de komende verbouwing. Immers, na de zomer gaan we onze ‘een-douche-is-genoeg-badkamer’ uit 1973 verbouwen tot een hippe badkamer met bad, douche, wc, designradiator en wastafel. Past dat allemaal? Ja, dat past allemaal! 🙂 Voor dit taakje kan ik de zolder opruimen zodat de wasmachine die kant op kan, de afwerking van het plafond op de eerste verdieping doen, de verbouwer bellen om een afspraak te maken om op de muren uit te tekenen waar de sleuven moeten komen, straks tegeltjes uit hakken en natuurlijk gewoon opruimen. En ook dat zijn allemaal klusjes die niemand vrijwillig zou gaan doen met zijn vrije tijd, tenzij je het label ‘Help-mijn-vrouw-is-klusser’ hebt (En Nee Dat Heb Ik Niet).
Vooruit: misschien dan een dagje The Sims 3, RollerCoaster Tycoon spelen of Harry Potter nog een keer lezen. Van die dingen die ik tien jaar geleden deed toen ik ook mijn vakanties gewoon kon vullen. En heerlijk was dat; urenlang doelloos naar een computerscherm kijken: mensen optillen met een virtuele haak, klusjesmannen het gras laten maaien en kots op laten ruimen van mensen die uit attracties komen. Of een gezin met tien kinderen kweken in de Sims en daar dan een huge villa voor bouwen. Zo een waar je in het echt nooit genoeg geld voor zou hebben, maar in de Sims kon het allemaal! Als je maar de codes ‘klapaucius’ of ‘rosebud’ had kon je oneindig veel geld aanmaken en zo duur bouwen als je maar wilde. Ja met deze laatste kan ik wel een dag vullen denk ik. Alleen nog een laptop van tien jaar geleden overtuigen dat er echt geen werkgeheugen nodig is om dit soort spelletjes te spelen en als hij dat niet wil geloven maar 15 andere programma’s van de laptop af gooien, zodat er genoeg ruimte is om dit te spelen. Prioriteiten stellen hè!
Na die dag computerklooien heb ik echter nog 48 dagen over (als je inmiddels afgehaakt bent van irritatie over dit luxe-probleem: EN TERECHT!) Gelukkig gaan we van die dagen ook nog 14 dagen op vakantie naar Thailand en Cambodja! En daar heb ik dan weer echt zin in! In tegenstelling tot vorig jaar ben ik dit jaar een stuk relaxter en zit er in deze vakantie als het goed is een stuk meer rust en dus: YAHOOO! KOM MAAR DOOR! Ik heb zin om Bas Bangkok te laten zien; wat een fantastische stad is. 😀 Wat kreeg ik daar een energie van twee jaar geleden 🙂 En ik heb natuurlijk zin om Cambodja te ontdekken en de culturele schoonheden te aanschouwen. Naar zulke landen gaan voelt niet echt als vakantie, maar meer als ‘op-reis’ gaan en ik verwacht dat we daar een hoop bijzondere wereldwonderen zullen zien, waar we op onze eigen manier weer energie van krijgen. Wat een geluk dat we de mogelijkheid hebben om zulke mooie reizen te maken. Geluk, jazeker. Dat ons dat gegund is. Uiteraard blog ik ook dit jaar weer om alle bijzondere, heftige, gave, toffe dingen van me af te schrijven en speciaal daarvoor heb ik inmiddels samen met Bas een nieuwe iPad aangeschaft. Tenzij het internet ons dus in de steek laat gaat dat helemaal goed komen.
En dus zijn er dan nog maar 34 dagen over om te vullen (bedankt dat je inmiddels nog steeds geïnteresseerd bent in dit mierenneukverhaal 🙂 )
Maar ja, dit heb ik elk jaar dus even: de eerste dagen van de vakantie heb ik altijd zo’n gevoel van ‘wat moet ik in hemelsnaam met al die tijd’. Heerlijk hoor, niks te hoeven of op tijd op te staan, maar wat dan vervolgens te doen met out-of-the-blue zeeën aan tijd? Ben ik de enige die daar last van heeft? (Ja, Ine; waarschijnlijk zijn er verder geen mensen die zo’n gekke kronkel in hun hoofd hebben!) Gelukkig trekt dat melancholische ‘ik-verveel-me’ al snel weer weg als ik eenmaal wen aan het vakantieritme. Totdat ik waarschijnlijk over zeven weken weer baal dat ik aan de slag moet; omdat het zo lekker is dat alles op t dooie akkertje kan, het hele huis voor de verandering aan kant is omdat ik daar meer dan voldoende tijd voor heb gehad en het huis weer verbouwd heb, omdat ik zoveel inspiratie had… Zo gaat dat dan ook wel weer 😉
Inmiddels heb ik besloten dat ik probeer elke dag iets van het ‘moet-lijstje’ af te strepen, iedere dag ‘iets’ te studeren’ en ook iedere dag iets te doen wat ik dan echt ontspannend vind. En hopelijk kom ik dan een beetje aan het vakantiegevoel toe. Want eigenlijk mag ik natuurlijk absoluut niet klagen. Menigeen zou dromen van een vakantie van zeven weken; zou willen dat hij nog maar de helft van dat aantal dagen vrij kon nemen.
Dus weet je wat: ik zeik gewoon niet meer en ga in plaats daarvan gewoon even genieten. Want na dit schooljaar gun ik mijzelf ook zeker deze vakantie! 🙂
Hopelijk genieten jullie ook allemaal van jullie vakantie, waar je ook heen gaat, met wie dan ook en hoe lang dan ook! Rust lekker uit en laad lekker op!
Zeur…
Wat een leuke blog! Jij hebt wel een GROOT luxeprobleem. Maar ik weet nog wel wat dingen hoor, als je je verveelt.
Hoi Ine,
Wat een herkenbaar probleem.
Veel mensen werken “nine-till-five” of langer voor de baas (of je dat nu zelf ben of niet) om hun leef standaard (huis met dito hypotheek, dikke auto enz) te kunnen onderhouden. Bijna iedereen doet op zijn of haar manier aan deze “ratrace” mee, en waarvoor? Status, geld, omdat het van ons verwacht wordt, of gewoon omdat ze niet beter weten? Ik ben bang dat laatste.
Omdat we hier zo mee bezig zijn raken we steeds meer vervreemd van wie we echt zijn en wat we echt willen. Door rennen is simpelweg makkelijker en zeker als iedereen het doet.
Het is dus op die momenten dat je “eruit valt” dat mensen het even niet meer weten. Als de “ratrace” weg valt blijkt er ineens niets meer over en ben je min of meer op jezelf aangewezen. Natuurlijk wachten er allemaal klusje en taakjes die gedaan moeten worden maar nu heb je tijd om er over na te denken “heb ik hier nu wel zin in”. Ik denk dat daar de essentie zit. “Heb ik hier wel zin in.” Ik denk dat mensen zich dat veel vaker of mogen vragen en niet alleen tijdens vakanties maar zeker ook met betrekking tot werk en dagelijkse leven. Dus: Heb ik hier wel zin in en is dit wel wat ik ECHT wil.
In Australie heeft een verpleegster onderzoek gedaan naar de dingen waar mensen op hun stefbed spijt van hebben. Op de eerste en tweede plaats staan “I wish I’d had the courage to live a life true to myself, not the life others expected of me” en “I wish I hadn’t worked so hard” (bron: Bronnie Ware).
Mijn tip aan jou voor deze vakantie Ine: Laat de stilte even door komen en de ruis verdwijnen en ga terug naar jezelf. Ik weet dat dit niet altijd even makkelijk is. Denk even na over wie je bent en wie je wil zijn (“je bent wie je doet!”) en wat voor jou belangrijk in het leven. Wat je goed doet doe je goed maar wat je anders wil kan je aanpassen. Durf te dromen en leef daar naar. Het belangrijkste is dat het bij jou past en goed voelt.
So: “Go confidently in the direction of your dreams and live the life you’ve imagined”