Op bezoek bij de buren!

Tadááááá: we zijn in Brugge! Carmen heeft mij dit jaar voor mijn verjaardag een weekendje Brugge gegeven en ik, ja ik, wat toevallig, heb Carmen een weekendje Brugge voor haar verjaardag gegeven! En dus gaat het zusjesvolk dit weekend de grenzen over naar België. De verwachtingen zijn gelukkig niet al te hoog, want zo ongeveer íedereen die ik over mijn weekendje weg gesproken heb heeft me gezegd dat het een fantastische stad is en wat ik allemaal moet gaan doen. Misschien dat we er dan maar een week van maken; zou niet de eerste keer zijn dit jaar..! Enfin, vrijdagmiddag; naar huis, even kroelen met Bas en dan is het tijd om te gaan! Maar niet voor ik eerst nog even het net-geleende-pasje van de Liefkenshoektunnel om langs de korte weg van Antwerpen te mogen reizen, kwijt ben! Nee, natuurlijk kan dat niet met geleende spullen waar je extra voorzichtig mee doet. Jazeker! Guess who’s back!

Nadat ik ontdekt heb dat door mijn lompe remactie in de auto van vanmorgen (nee, ik was niet aan het appen!) mijn tas (die helaas geen veiligheidsgordel aan had; foei!) volledig naar voren geslingerd is, zich van het pasje ontdaan heeft en ik hem gelocaliseerd heb, kan de reis dan eindelijk beginnen!

De auto in én?! Op weg naar de McDonalds! Die van Bergen slaan we over (te ver uit de route), dus dan maar naar Antwerpen, want die weet ik te liggen. Uhuh! Jazeker, die weet ik te liggen, ware het niet dat we doordat we richting Liefkenshoektunnel gaan niet langs die kant van Antwerpen komen! :|? . Dusssss Handig…. HONGERLIJEEEEEEEN!

En dan komt het volgende avontuur, want we komen langs die tunnel, waar we dus een pasje voor geleend hebben. Bas heeft me geinstrueerd, maar alles wat ik me op moment suprème nog herinner is dat het iets oranjes en geels was. Maar welk poortje? En welke slagboom? Uhhh zullen we dan maar die ene links pakken? Carmen zit op de passagiersstoel naast me en is het helemaal met me eens; ze heeft ook niet veel keuze aangezien ik rijd. Enthousiast als altijd rijd ik richting een poortje: jeweetwel, 1 van de 10, andere auto’s er omheen, tussen van dat smalle asfalt. Daar zou niemand achteruit willen, denk ik als ik er in rijd… Even later, als ik er inderdaad in rijd, ontdek ik dat er nergens een scanner is voor dat mooie pasje dat ik mee gekregen heb… en uh ja waar moet ik die in steken dan?! En hoe gaat die slagboom open?! Het zal toch niet?! Mijn ergste nachtmerrie komt uit en ik moet inderdaad achteruit dat gangetje uit… ? alarmlichten aan: en gaan! Ik probeer zo te draaien dat ik niet meer haaks op de weg sta… En dus dan maar een ander poortje proberen?! Ik pak een ander poortje waar ik een scanner zie. Draaien rijden… Dat lukt me net en jahoor: een pasjesscanner. Ik steek het pasje in de lezer, erg opgelucht uiteindelijk dat we ergens staan waar ik dat pasje in kan douwen…

….

….

“Kaart geweigerd”

Oh?!

Andersom er in dan?!

…..

…..

“Kaart geweigerd”

WEL GODV……

…

Misschien was de automaat de vorige keer nog niet wakker? Nog een keertje?!

….

“Kaart geweigerd”

Bankpasje?

….

“Kaart geweigerd” ?- Fijn die duidelijke feedback in Belgie..?

Knopje met hulp: niet te verstaan….

GRRRRRRRRR! ??? AlarmlichtenAan-Achteruit-ScherpeBocht-NieuwPoortjeNieuweKansen-HokjeMetMevrouw!

“Dank u, u kunt doorrijden” ?

Bedankt hè!

En dan krijgen we toch ineens wel honger… of eigenlijk HONGERRRRRRR, zoals Carmen het zou zeggen, maarja die Mc is in geen velden of wegen te bekennen en dus schakelen we Mr.BelgiumExpert-Himself in. Baaaas, we zoeken een Mac! Die weet zonder pardon gelijk een Mc te noemen op de route (toch wel verdacht 😉 ) en we racen even verderop richting Wondergem (of all places) om een burgertje te scoren!!

Zonder enige vorm van navigatie, behalve Bas’ routeadvies arriveren we rond 19:30 in de laatste Mc voor Brugge! Hap-Hap-Hap-Slik-Slik-Slik;? en dooorrrrrrrrr!

38 minuten verder arriveren we op het nulpunt, dat de  navigatie al niet meer aangeeft, omdat we van de route zijn afgeweken. Maar ineens zijn we voorbij ons hotel en komen we in de steegjes van Brugge terecht. We rijden een prachtig verlicht kermisterrein op: Nee in Belgie mag je daar met de auto gewoon langs de mensen rijden! Lekker veilig 😉 Dan komen we bij de eindemarkering van de afzetting van de kermis! “Oh… we mochten er dus toch niet langs…” . We vinden een toffe parkeerplaats (met lichtjes rood en groen om aan te geven waar nog plek is (Rood -Wortel) en nemen onze spullen mee. Eenmaal boven aangekomen lopen we midden in het feestgedruis van de kermis; mooi joh; zo’n historisch centrum! En zo mooi verlicht met neonlichtjes. hihi ;)???

Even verderop pakken we een duister steegje om via de Kaarten-App van iPhone (die nog wel de eindbestemming en het GPS-punt aangeeft, maar geen enkele kaart of richting) half Brugge rond te lopen. Even zijn we een beetje verloren, 2 verdwaalde meisjes op vrijdagavond. Uiteindelijk komen we op een totaal onverwachte plek het hotel tegen:

‘Dank u dank u’, waarna we al gauw te horen krijgen wat de nice spots zijn in Brugge en onze mooie kamer zien (met schuin dak, superchill). Gaat dus goedkomen!!!

We ploffen neer op bed en gaan even kijken wat we morgen gaan doen! Boodschappen hebben we in ieder geval genoeg (de wortels zijn uiteraard voor mij 😉 😀 )

Fijn weekend allemaal en tot het volgende verhaaltje!