Kijk, daar zijn we dan! Now let the holiday begin! We zijn in Noorwegen; on route van het oorspronkelijke plan. In Oslo: wat een heeeeerlijke stad! Het is genieten met een grote G vóór we straks doortrekken naar de ongetwijfeld prachtige binnenlanden. De dagen hier kosten een fortuin (zeker met de extra kosten van vandaag… zucht), maar we maken prachtige herinneringen; dus het is het waard.
De toeristische route
Dinsdagochtend vertrekken we vanuit ons heerlijke hotel in Göteborg richting Oslo. We hadden natuurlijk een route van 2,5 uur kunnen pakken, maar dat is saai en dus nemen we de toeristische route via Tröllhattan (sluizen) en hopelijk wat mooie uitzichtpuntjes. Dat valt helaas een beetje tegen, maar gelukkig is het relax rijden op deze 80km/u-wegen en het geeft ons de mogelijkheid wat vaker met Sammerdebammetje te stoppen en te relaxen.
In Trollhattan hopen we de sluizen open te zien en daardoor een ware waterval, maar dat blijkt dagelijks om 15:00 plaats te vinden en dat is het op dit moment vrij duidelijk dus niet. En dus klimmen we onszelf een natte washand met Sam op de nek voor een uitzicht wat eigenlijk niet heel bijzonder is. Ach, we zijn weer even van de straat he…
We rijden verder, stoppen en tanken. Proberen van onze Zweedse kronen af te komen (niet gelukt) en na het lekkere rijstyoghurtje speel ik voor vaatwasteiltje als Bas me vraagt van m’n handen een kommetje te maken, zodat hij de lepels in mijn handen af kan wassen. Uhhhh?!⁉️
En doorrrrr, maar eigenlijk hebben we nog niet veel gezien van Zweden voor ons gevoel, nog weinig echt heel bijzondere plekjes en daar balen we een beetje van, nu we bijna de grens met Noorwegen overgaan. En dus is mijn voornaamste taak om een plekje te zoeken (tevens om even te plassen en een luier te verschonen). En wat een geluk, want vijf minuten voor we de grens over gaan vind ik nog een plekje met heerlijk uitzicht. Sam is er wel een beetje klaar mee (een beetje veel klaar mee) en heeft weinig geslapen vanmiddag en dus is alles huilen. Lopen = huilen, zitten = huilen, vasthouden = huilen. Enfin, in de ligstand van het autostoeltje voor het laatste stuk, waar hij in een diepe diepe slaap valt.
Organisatorisch foutje
We rijden de grens over en Bas vertelt mij dat hij zo mooie foto’s van Geiranger heeft gezien. “Ohh ja, is mooi daar joh; ons appartementje is daar vlakbij”, zeg ik nog. En dan begint het feest. Ik besluit het plekje even op te zoeken. Ligt het dus echt totaaaaal niet bij Geiranger, maar er 1,5 uur vandaan 🤦♀️ Neee joh meen je niet. Ja dus toch wel. Bijna tegen Alesund aan, geen Geiranger of fjord of Geirangerfjord zelfs maar in de buurt. Ik balen natuurlijk, want het gevonden plekje is bij laaaange na niet zo mooi als wat ik in gedachten had. Maar goed, flexibel als ik soms ook kan zijn, ga ik gelijk op de passagiersstoel op zoek naar een alternatief. Wat ik natuurlijk ook vind, maar goed; je hebt zeg maar alles wat het net-niet is voor categorie ‘betaalbaar’ en zeg maar het perfecte uitzicht op het perfecte plekje met het perfecte hotel; voor de hoofdprijs…. Hmmm wat zullen we doen. Gelukkig blijkt dat we de andere kamer nog kunnen annuleren en dus besluiten we er een luxe nachtje van te maken met fantastisch uitzicht; we zijn er immers maar 1x 😜😅.
Nadat die stressload geregeld is, zijn we intussen bijna in Oslo aangekomen, waar snelwegen dus gewoon onder de grond lopen! Maar serieus: HOE efficiënt!! Want je bent van al dat drukke verkeer in de stad af! En de verkeerslichten zijn meer dan voldoende terug te vinden. Aan alle kanten van de weg. En waar het oranje zou moeten zitten, krijg je nog een extra reminder voor rood 😉
We rijden naar ons appartementje, wat serieus in de achtertuin van het Koninklijk slot ligt. Maar echt serieus zeg maar: suuuper centraal. Dat betekent echter ook dat we de hoofdprijs aan parkeerkosten betalen en daar had ik niet echt over nagedacht. Normaal bij zo’n stedentripje vliegen we, hoef je niet over die auto na te denken. Maar nu; in Goteborg ook al, betalen we gewoon ff 37 euro per dag (lees: 111 euro voor 3 nachten). Dat gecombineerd met de stress van eerder vandaag, een heerlijk appartementje, maar geen aparte slaapkamer voor Sam zorgt dat ik even m’n vakantiespirit kwijt ben. En dus ben ik even niet zo lekker te genieten. Ik ben nog bijna in staat om iets anders te boeken en twijfel aan alle keuzes die we maakten voor deze vakantie. ‘Hadden we niet…’ is dan zeg maar het begin van elke zin… maar na een flinke discussie met elkaar, een wandeling all by myself door de stad en daarna een goed gesprekje trekt alles weer lekker bij en zeker na een nachtje slaap is alles weer gerelativeerd en heb ik er weer zin in.
Oslo verkennen
Woensdag staan we lekker rustig op, we slapen tot 08:00 uit (Woehoe haha) en gaan na een rustig ontbijtje te voet en met de buggy op pad om Oslo te verkennen. We wandelen langs het koninklijk paleis en de paleistuinen, de dom van Oslo (met een prachtig monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aanslagen in 2011; lees Utoya en bomaanslag regeringsgebouw), het centraal station, de Akershus Festing, het raadhuis en langs de werkelijk heeeerlijke haven met uitzicht op de/het Oslofjord. Maar echt, wat een fantastische stad is dit. Hij bruist en leeft en we vinden het ontzettend gezellig hier. Sam loopt veel, zit ook wat in de buggy en vooral klimmen is sinds Goteborg helemaal het einde. Wat zijn we ontzettend aan het genieten. Wat heel leuk is, is dat in deze stad modern en architectonisch gecombineerd is. Het is zeg maar mooi modern. Er is echt over nagedacht om het historische hip neer te zetten. Ons favoriete stukje in Oslo is toch wel Aker Brygge, waar een soort boulevard langs de haven met allerlei lekkere restaurantjes langs houten vlonders lopen, je je waant alsof je al een beetje aan de pier of over het water loopt en bruggetjes de delen met elkaar verbinden. Op het uiterste puntje kun je lekker het water in als je wilt. Dat slaan we voor vandaag even over; wel ‘genieten’ we even van uitzicht op een oversized luxe Amerikaans cruiseschip dat groter is dan heel ons dorp Wouw bij elkaar.
Na een middagslaapje van onze kleine vriend flaneren we weer terug richting haven, waar we na even zoeken neerstrijken bij Eataly, een gezellig Italiaans restaurantje met een leuk terrasje, sfeervolle lampjes en groen en vooral ook: lekker Italiaans eten. Volledig in de sfeer bestel ik een Pinot Grigio, waarna Bas (die al een Fanta’tje had besteld) mij vriendelijk herinnert aan het feit dat dit wijntje ons zo’n 12 euro kost. Oooopsss daar had ik even niet bij stil gestaan, tja uhhh, hij smaakt er dubbel zo lekker van 😉 . Na een pasta, waarvan het zeefruit echt nog smaakt naar zeezout, genieten we nog even van het uitzicht, waarna we weer terug wandelen richting appartement om een heerlijke dag in onze rugzak mee te nemen. Wat een genot.
Een duur dagje
Vandaag hebben we nog een dagje in Oslo en dus gaan we donderdagochtend na het ontbijt weer lekker op pad. Dit keer rijden we met de auto naar Bygdøy, een schiereiland in het noordwesten van Oslo. Vanuit ons appartementje is het een ruime 10 minuutjes rijden en omdat het Vikingschiphuset (vikingschipmuseum) tot 2026 gesloten is, besluiten we het Frammuseet te bezoeken, op het uiterste puntje van het eiland. We parkeren de auto en betalen natuurlijk weer een fortuin aan parkeerkosten. Hoe lang zullen we doen? Ja twee uurtjes is wel genoeg denk ik, dus tot 12:46… (lees; 10 euro). We lopen eerst richting kust en ontdekken dat er ook gewoon bootjes vanuit de haven deze kant op gingen; dat was misschien gemakkelijker en goedkoper geweest, zeggen we nog.
Het Frammuseet
Enfin, het Fram-museum blijkt een super tof en bijzonder museum, dat serieus gewoon OM de Fram (een ontdekkingsschip uit de 19e eeuw) heen is gebouwd. En het is echt reusachtig! Indrukwekkend om het hier zo midden in deze tentvormige constructie te zien. We lezen van alles over de Noorse ontdekkingsreiziger Fridtjof Nansen die aan het eind van de 19e eeuw met dit schip (de Fram) voer richting de Noordpool. Het was het eerste schip dat zo’n tocht naar zo hoog (86 graden noord) maakte, zonder verdrukt te worden door het ijs. Dat kwam door de manier van bouwen van dit schip, waarbij de boot als het invroor omhoog geduwd werd, in plaats van naar binnen. Bizar overigens dat de ontdekkingstocht die hij maakte van 1893 – 1896, gewoon zo lang duurde en hoe lang ze maar liefst vast zaten in ijs en niet verder konden. Het is gewoonweg indrukwekkend en zeker ook omdat je bijna op alle dekken van de boot mag kijken. Maar ook gewoon dat deze boot maar liefst 3 poolexpedities heeft gemaakt en noordelijker en zuidelijker heeft gevaren dan welk schip dan ook. Sam kijkt zijn ogen uit en vindt toch vooral de molen op het dek heel mooi (zucht, wat een verrassing….)
Als we uiteindelijk terug buiten komen (13:00) en terug lopen naar de auto zien we daar een geel bonnetje onder de ruitenwisser. Ja hoor, serieus een boete opgelopen…. En niet de minste ook… maar liefst 660 kronen; bijna 60 euro. Gecheckt om 12:51, vijf minuten na het verlopen van de parkeertijd… en tja, het was niet alsof je hem aan kunt zetten net als bij ParkMobile en hem uitzet als je terugkomt. Je moest vooraf bepalen hoe lang je blijft. Om ons heen zien we meer dan genoeg gele bonnetjes wapperen en dus concluderen we dat dit een gouden business is voor de parkeerwachter die hier zaken doet; lekker toeristjes pesten die net iets langer in het museum zijn. Kijken wanneer de meter afloopt en dan snel cashen. Tja. Een beetje beteuterd druipen we af, maar hierdoor laten we onze dag niet verpesten.
Vigelandsparken
We rijden een stukje door voor de volgende parkeeractie (goed economisch model joh, dat parkeren hier) om bijna 10 euro voor een uurtje parkeren weg te tellen om het Vigelandspark te bezoeken, een park gemaakt door Gustav Vigeland, een beeldend kunstenaar, waarvan hier meer dan 200 stenen en bronzen beelden staan, waarvan de meesten de levensloop uitbeelden. Ik vind het een erg mooi en beeldend park, mooie kunst zeg maar. Meestal ben ik er niet zo van, maar hier kan ik wel iets mee 🙂
Tijd om terug richting appartement te gaan, voor een broodnodig middagslaapje van Sam. Dat geeft mij de mogelijkheid om een lekker rondje hard te lopen door Oslo. Ik zet snel een soort van richting uit terug naar het Vigelandspark, loop een paar keer verkeerd, puf me helemaal suf van de steile hellingen die ik opren, stop een paar keer om te kijken waar ik heen moet, zweet als een otter, maar geniet met volle teugen en voor ik het weet zit ik alweer aan 10 kilometer joh. Is nog nooit zo snel gegaan ;). Ik eindig bij de heerlijke haven en omdat ik geen zin heb om de berg nog op te klimmen naar het appartement pak ik weer eens zo’n heerlijk stepje mee (die hebben ze hier ook :D) om voor 3 minuutjes omhoog te tuffen als een blij kind.
Den Glade Gris (het gelukkig varken)
Die avond is het even zoeken naar een lekker restaurantje voor de avondmaaltijd. We willen eigenlijk eens authentiek Noors eten en weten dat je hier culinair hoogstaand kunt eten. Er zijn hier maar liefst 21 restaurants met een Michelin-ster (of ze staan iig in de gids), maar dat is een beetje boven onze stand. Maar Bas vindt uiteindelijk een plekje bij ‘Den glade gris’, wat uiteindelijk restaurant 14 van 1200 in Oslo blijkt (volgens Tripadvisor), waar we zonder twijfel geen seconde spijt van hebben gehad. We bestellen de specialiteiten van het huis, bestaande uit walvis (ja ja, we weten dat bij ons verboden is, maar hier niet en we willen het toch even proberen. #cancelonsniet #wehebbenzonnepanelen #hiermaghetwel). Als hoofdgerecht hebben we 5 uur lang gestoofde Grilled pork knuckln (gegrilde varkenskluif) en jeeezus zeg; das lekker jongens. Man man man. Echt zo’n lekker krokant laagje er omheen met van dat suuuupermalse vlees: verrukkelijk. En wat een leuk plekje ook waar we zitten. Sam zit ook lekker op zijn gemak en we maken er een heerlijk avondje van. We taaien af met een ijsje (of zeg maar gerust ijs) bij de haven (daar voel ik me zo lekker op m’n gemak), voor we terug richting hotel gaan. De beentjes zijn er wel klaar mee voor vandaag…
Klaar voor ons laatste nachtje in Oslo, morgen rijden we door richting Dombas, wat verder in het noorden van Noorwegen, voor een nachtje in een herberg. Benieuwd wat die omgeving weer voor moois te bieden heeft. Genieten doen we in ieder geval volop hier! Tot de volgende!
