De reis naar het bekende… at last…! [4]

Wauw, vanavond slaap ik toch op een bijzondere plaats….

Thuis! 🙂 😉

Na 4 dagen op reis, waarvan 3 nachten op een onbekende plaats slapen is dat toch ook wel weer lekker, in m’n vertrouwde eigen bedje. 😀

Ik kan terugkijken op een geslaagde, gezellige, vermoeiende, uitputtende, uitdagende, grensverleggende, overwhelmende LIST. Na mijn laatste persoonlijke wandeltrip van deze LIST (van het station naar huis) kom ik waarschijnlijk nét niet aan de 90 kilometer in 4 dagen. Maar ach, ik hoef dan ook niet voor mezelf per se die 100 te bereiken 😉 . Zittend op mijn bankje valt het met de pijn ook wel mee, al voel ik mijn beentjes alweer een beetje stram worden terwijl ik stil zit 🙂 . Wel gek om deze blog vandaag te schrijven zonder 7 mensen om me heen en te schrijven over hen terwijl ze er niet bij zijn nu ik dit typ en vervolgens voor te lezen. Ik hoop maar dat alles wat ik typ, klopt dan 😉 .

Vandaag hadden we de – S – in het woord LIST: SUPER! Hoewel ik alles eigenlijk wel super vind tot nu toe 🙂 . We ontvingen vanmorgen wederom om 08:01 een smsje om op zoek te gaan naar de hoogste adellijke titel en daar denken we over na tijdens het verorberen van een heerlijk gemaakt CROISSANTJE!!! Wauwie, lekker!! Ik snuf en snotter wat af en daar word je best moe van als je probeert te eten en ademen tegelijk door je mond 😉

Via google maps wordt druk gezocht en na even rondkijken wordt twijfelachtig een vliegveld benoemd met ‘Prince helicopters’. Er wordt twijfelachtig naar Jeroen gekeken (zoals dat al dagen gaat als we denken een hint ontcijferd te hebben, maar het toch even willen checken voor we finaal de mist in gaat) en die schudt zijn hoofd net zoals dat bij “Het geluid” van Q-music moet gaan. En hij schudt “Ja”!

NEEEEE, niet echt! Gaan we een helicoptervlucht maken?!  Waauw, nee écht?!!! WTF Seriéus?! Je maakt een grapje! Not kidding?! WWwwoow, vet! Écht???We maken al dagen bij wijze van grap lolletjes over dat Jeroen straks met een roze helicopter om de hoek komt vliegen om ons te redden van nóg meer lopen, waarmee we bij wijze van aangeven: zó extreem zal het sowieso niet worden, dus daar kunnen we gerust grapjes over maken…. Hahahahahaa gaan we gewoon serieus met een helicopter vliegen!! Heeeeel tof! Ineens is alle pijn in benen, armen, schouders, heupen, tenen, wreven, botjes, bovenbenen, knieen, kuiten en alle andere mogelijke lichaamsdelen die pijn kunnen doen verdwenen, want dit is wel heeeeeeeeeul vet! Daar kunnen we nog wel wat kilometertjes voor lopen! 😉

We worden pas om 13:00 verwacht en dus krijgen we van de alleraardigste eigenaar van onze B&B een rondleiding in de prachtige kerk van Dreischor! Een prima begin van deze woensdag en zeer mooi! Dreischor staat trouwens voor ‘droge gebieden’ en is ook bekend van de vlasteelt.

Na de rondleiding halen we onze tassen op, lopen nog een klein stukje Ring en slaan dan linksaf om richting Schuddebeurs te gaan, waar het vliegveld in de buurt ligt.

Ring Dreischor

Weet je nog dat ik net zei dat niets meer zeer deed?! Dat neem ik bij dezen terug, want hoewel het maar ruim 5 km is, voel ik toch wel weer dat m’n beentjes wat stram zijn geworden. De enige oplossing is: gewoon doorlopen, want het went vanzelf weer en wat is 5 km in verhouding met 20 of 30 km. NIKS! Dus niet zeiken, maar lopen; zeg ik tegen mezelf. Ruim 1,5 uur te vroeg zijn we in de buurt van locatie en dus houden we nog een lekkere pauze, tot we zelfs die te lang vinden duren en toch maar ruim een half uur te vroeg aankomen bij Prince helicopters. Daar mogen we vervolgens lekker in de warmte onze tassen even droppen (die is nog niet minder zwaar, want kleding gooi je immers niet weg of eet je niet op tijdens je trip…. 😉 )

En om 13:00 is het dan zover. We mogen in een helicopter gaan vliegen met 3 tegelijk. Ik zit in de heli met Tim en Marc en heel professioneel mogen we een riem aan en een koptelefoon op met microfoontje over een intercom.

Je moet dat microfoontje overigens dicht genoeg bij je mond doen en eerst even kuchen voor je gaat praten, anders reageert de intercom pas als je aan het praten bent en dan valt de helft van je zin dus weg… Nou komen er bij ons vooral woorden uit als WAAAUW en WOWWW en GAAAAF, dus heel erg om dat te missen is het niet.

IMG_8963

We stijgen op (zie filmpje) en het lijkt wel of je gewoon auto rijdt, zo onopvallend gaat dat. Zo beweeglijk als hij was toen we nog op vaste land stonden, zo stil stijgt hij nu. De heli stijgt echt supersnel en voor we het weten zitten we al een heel stuk boven het landschap.

Waauw, wat een uitzicht en wat vet dat we hier gewoon in een heli zitten. Ik heb een beetje moeite om me te beseffen hoe bijzonder deze activiteit is, gewoon omdat ik er zó middenin zit. De heli vliegt op zo’n 300 meter hoogte en hoewel je het idee hebt dat dat ding maar 30/40 km per uur vliegt blijkt ie zo’n 130 km per uur te vliegen 😐 oops inschattingsfoutje. Maar als ie wind mee heeft kan ie zelfs 200 km/h. Hahaha wat een kracht voor zo’n dingetje! We vragen de man naar Dreischor te vliegen, waar we vanmorgen nog waren, om te zien of het van boven net zo mooi is als toen we er waren. De piloot maakt zowat een U-turn (en onze magen ook) en draait binnen 2 seconden de heli om de goede kant op te vliegen. En jahoor, Dreischor….

Ring, Dreischor

waauw…. sprakeloos ben ik ervan. Daar waren we gewoon vanmorgen nog… jeetje, ik kan gewoon het Bed en Breakfast zien waar we vannacht hebben geslapen… het terras achter mijn slaapkamer, het pad naar de kerk, de prachtige perfecte cirkel. Bizar dat we hier gewoon boven vliegen en dat dat daar gewoon is waar we vandaan komen. Dat is echt heel gek om aan elkaar te koppelen. Dat je het én van de grond hebt gezien én vanuit de lucht… op 1 dag! 😀 Ik kan niet eens in woorden uitdrukken hoe gaaf dat is!

Kunnen we dan nog even richting de Zeelandbrug?! Daar hebben we immers ook over gelopen! De beste man vliegt in een oogwenk in de richting en we maken prachtige foto’s. Gaaf dat we gewoon over die brug gelopen hebben gisteren. Een mooie overview van onze tocht! 😀

Dan is het alweer veel te snel tijd voor de volgende groep en de volgende groep, waar ik uiteraard filmpjes van gemaakt heb tijdens landing en stijging. De kracht die vrij komt van zo’n heli als ie vertrekt of aankomt is enorm en dus moeten we achter de deur gaan staan om onszelf te beschermen. Ernaar kijken is al bijna net zo gaaf als er zelf in zitten.

Als iedereen geweest is gaan we nog even op de foto bij de helicopter (OK, hij is dan misschien niet roze, maar rood en wit is ook roze 😉 )

Na 20 bedankjes en het ‘opgooien’ van onze hiketassen gaan we wederom op pad voor onze laatste 6 kilometers naar Zierikzee. Zie ik zee?! Neuh, wel een lekkere foccaccia met vis, pannenkoeken, tosti’s, uitsmijters, broodjes warm vleesch en kroketten. hmmmm. Die eten we buiten in de kou met jas aan op, maar het mag de pret niet drukken, want zonder 15 kg bagage op je rug is de wereld echt heel mooi! 😉 Na de verwarming bij de ingang van de Marskramer en de wc van het eetcafe gaan we na deze late lunch (15:30) nog even op pad om wat dingen te bekijken in Zierikzee. De wind blijkt echter wel erg koud en dus houden we het al snel  voor gezien. Op zoek naar een bus! Gerda’s telefoon blijkt met scheur net zo goed te navigeren en dus vinden we de bus! Joehoeee!

Nobelpoort, Zierikzee

En laat díé bus nou net over de Zeelandbrug gaan. En natúúúuurlijk volgen er grapjes als: “goh, leuk die brug; zullen we er een keer overheen hiken?” en “joh, hoe lang zou die brug zijn; voelt wel erg lang met de bus. Je zou er maar overheen moeten lopen!” en “komt me bekend voor, dit stukkie” en “Hier heb ik nog een stukje van m’n eelt op het asfalt achter gelaten!” ??

Na exact 6 minuten (já! natuurlijk voelden die 6 minuten langer dan het ruime uur van gisteren!! 😉 ) zijn we er overheen en worden we langzaam wat rustiger… de mensen om ons heen vinden dat vast niet erg. We nemen ruimte in voor 12, maar maken ook kabaal voor 12 🙂 😉

De Val —> Zeelandbrug: slechts 6 minuten met de bus!

Bij Goes stappen we over op de trein en dan begint het aftellen. We komen langs bekende stations: Krabbendijke (dat station zullen we nooit meer vergeten zonder aan deze LIST en de ouders van Maike te denken) en Rilland-Bath (dat station zullen we nooit meer vergeten omdat Ellen ons toen gered heeft van al onze nog-te-ontstane-blaren 😉 ) . Jeroen en Maike stappen uit (na uiteraard een uitgebreid bedankje van onze zijde) en wij gaan met 6 door naar station Roosendaal, waar we bij het snackpoint proberen onze lunch van vanmiddag nog wat door te schuiven door er een (in mijn geval) satékroket bij te stoppen. De frietjes gaan wat moeizamer en dus laat ik de helft staan.

Om te voorkomen dat mijn buik straks voelt alsof ik een blok frituurvet ingeslikt heb, besluit ik toch maar om naar huis te gaan lopen (is slechts 3,6km: een eitje na deze 4 dagen 😉 !) en daarmee eindigt deze trip op een kilometer of 90 lopen in 4 dagen.

Ben ongelofelijk trots op ons allen dat we deze bizar lange tocht allemaal uitgelopen hebben en het allemaal goed gegaan is. Ik voel me verrassend goed en loop vandaag gelukkig niet als een pinguin. Misschien is mijn lichaam, naast mijn conditie, inmiddels ook gewend geraakt aan het feit dat lange wandeltochten erbij horen?! Maar wellicht is dat alleen vandaag… mogelijk dat morgen van een heel andere orde is en je dan kunt schaterlachen om het beeld van alle LIST-leden die enkel kunnen waggelen. Gelukkig hoeven we alleen maar het oudjaar in de middag uit te luiden. Feit blijft dat het voor mij een fantastische activiteit is geweest 😀 . Het is heel erg gaaf om van tevoren niet te weten waar je heen gaat en keer op keer weer verrast te worden met weer een nieuwe hint, of nieuwe activiteit. Alsof je constant Sinterklaas aan het vieren bent en steeds weer een nieuw cadeautje krijgt 🙂 … en ik had echt géén idee… elke dag weer niet! Had je me voorafgaand aan deze LIST verteld dat we 90 km gingen lopen, dan had ik je vast niet geloofd. Maar het kan dus! En nog wel met ruim 15 kg bepakking zelfs. Die Nijmeegse vierdaagse zonder bepakking is niet eens irrealistisch. Wellicht toch eens overwegen als onze pijntjes weer vergeten zijn. ? Het was niet zo tof geweest zonder alle mensen die mee zijn geweest. Topsfeer! Enorm bedankt dus: Tim, Gerda, Ellen, Priscilla, Marc, Maike en Jeroen voor de top-4-dagen! En een speciaal bedankje voor Jeroen voor de fantastische organisatie! Zat super in elkaar: alle letters van LIST zaten er in! Het was top!!!!! 😀 😀 😀

Oja, en ben je benieuwd naar de route? Ik heb met Endomondo de volledige route opgenomen (helaas ging er op dag 1 soms wat mis met aan en uitzetten, waardoor de km niet volledig kloppen) gedurende de 4 dagen en hieronder vind je daarvan wat screenshotjes (inclusief helicoptervlucht in een 8-vorm).

Klik op de foto’s voor een vergroting!

Dag 1: Roosendaal –> Ossendrecht: 29 km

Dag 2: Ossendrecht –> Krabbendijke: 22 km

Dag 3: Zeelandbrug –> Dreischor: 20 km; Dag 4: Dreischor –>Zierikzee: 14 km

 De totale route inclusief trein en bus + wandeling naar huis: 197 km. Totale wandeltocht:+- 90 km