Halleluja! Na ruim 70 km lopen in 3 dagen is het nu tijd voor de L in LIST => Luie! Onze grote organisator Jeroen heeft een B & B afgehuurd in het, het moet gezegd worden, magnifieke plaatsje ‘Dreischor’. Uiteraard had ik nog nooit van het plaatsje gehoord, maar hier zijn wel echt óveral B&B’s. Waarom dan?! vroeg ik me al af, maar toen ik op de “Ring” kwam begreep ik het! Niet zo’n RING als bij grote plaatsen, maar de ring van Dreischor. Een hoop schattige kleine huisjes in een cirkel rond een mooie grote kerk… Wauw! Ik kan dit wel waarderen. 😀 Voordat ik verder beschrijf hoe ons paradijsje er uit ziet, eerst even terug naar vanmorgen!

Ik heb wat afgesnotterd en geplast (niet in bed, maar 1trap af: AU!) vannacht, maar was erg dankbaar (zacht uitgedrukt) dat mijn mede-LIST-genoten mij een matras gunden in plaats van het “heupenkillermatje” ? . Ik was toch wel enigszins positief geschokt dat toen ik vanmorgen de trap afliep, ik die af liep en niet af strompelde ? Woohooo! Mijn gebeden zijn verhoord, ik ben in 1 nacht hersteld van de 50 km (hoe kán ik me toen 5km vergist hebben?!) van gisteren en eergisteren. Ooit weleens van een zoldertrap af willen glijden? Nou dat kan dus ook in Krabbendijke:

image

Om 08:01 ontvangen we een sms dat we met trein en bus moeten vertrekken en om 12:00 bij bushalte “Zeelandbrug” uit moeten stappen. En dus vertrekken we na een ronduit heerlijk ontbijtje met Griekse yoghurt en rondloopkipeitjes om 11:00 naar het station.

image

Dan toch niet lopen vandaag?! Oh jawel hoor! We stappen net voor de brug uit (Nee, het is niet zo dat de bus niet verder gaat. Die rijdt ook gewoon Over de brug). Maar wij gaan iets tofs doen!!! We gaan hiken over de Zeelandbrug! Wat een supertof idee! 🙂 Waar je normaal met de auto overheen rijdt, lopen we nu! Normaal met de auto heb ik al het idee dat het een lange brug is. Maar geloof me: als je er over loopt, is hij echt nog véééééééél langer! Ruim 5066 meter lopen we over de in 1965 geopende brug en daar zijn we ruim een uurtje zoet mee! We lopen over het water, met prachtig uitzicht over de Deltawerken op links. En we lopen alsmaar rechtdoor, want veel fout lopen kun je hier niet! 🙂

image

De brug blijft maar doorgaan, maar je hebt het gevoel dat het best snel gaat-ook oordelend naar de hectometerpaaltjes! Het uitzicht is prachtig, dat mag gezegd worden. 😀 Ik doe m’n best om me even te realiseren dat we serieus op een brug lopen, en geniet van de wind door m’n haren. Tim schiet een partypopper af, die helaas jammerlijk faalt! Dus gooit ie m maar gewoon over ons heen. Een paar van de door ons gemaakte klokhuizen maken een val van ruim 18 meter en spatten vervolgens uit elkaar op het water. Een beetje frisse zeewind zorgt ervoor dat m’n lichaamstemperatuur wat daalt, m’n wendbaarheid daalt trouwens ook. Je mag  maar op 1 manier op je knieën terecht komen (recht naar beneden) om te voorkomen dat ze uit elkaar vallen. Draai je je om of zet je je voet verkeerd, dan voel je dat gelijk door je hele lichaam. Pijn, AU, Oeeeehhh, Ajjjj hoor je dan van de betreffende kant komen.
De pijn was even weg, maar heeft zich weer gemeld 😉 . Ik gok zomaar dat ik vol blauwe plekken zit op de plaatsen waar m’n hiketas heeft gehangen (schouders en heupen). Alsof je daar fulltime een kettlebell draagt. Lekker dan…!

We hebben veel bekijks met onze huge hikerugzakken en er wordt enthousiast getoeterd en gezwaaid, vanaf zowel de autoweg als boten in het water. Succes wensen, duimen opgestoken. Her en der wordt zelfs gevraagd waar we vandaan komen er waar we heen gaan. En vervolgens waardering: “wauw! Knap hoor”. Na de toffe, winderige brug  volgt de geluidsinstructie die via soundcloud met stemvervormer ingesproken is. Rekenen rekenen en inzicht en we vinden de locatie in Dreischor, in de middle of nowhere centrum! Wat moeten we daar dan?! 😐 Dat is dus nog wel een stukkie lopen, een kilometertje of 10. Uiteraard is er ook iets positiefs te noemen: we zijn op de helft! 😉 Uiteraard ie er ook iets negatiefs te noemen: we zijn op de helft! ?We vervolgen onze route, maar niet voor we in Zierikzee, waar we aankomen na een kilometer of 3 lopen, wat warms drinken en een lekker appelgebakje genieten.

image

image

Een oriëntatie voor t avondeten begint, want in Dreischor is niets te vinden dat enigszins lijkt op  “warm vleesch”. We vestigen onze hoop op thuisbezorgd.nl. We lopen verder over een dijk door het prachtige poldergebied en zien de zon ondergaan.

image

Wij gaan ook langzaam ten onder. Er zitten alweer krap 20 kilometertjes in onze beentjes en volgens mij ben ik onderweg een knie kwijt geraakt. We zijn er allemaal een beetje klaar mee en dus zetten we de Flappie-versie van Kraantje Pappie op en daarna wat lekkere muziek dat ons voor die laatste paar kilometertjes wat oppept! Dat helpt ECHT! Gelukkig zien we de kerk al in de verte opdoemen.
Op ons tandvlees komen we vervolgens aan in Dreischor bij de B & B, net nadat we langs een prachtige ring zijn gelopen met mooi verlichte huisjes.

image

image

We blijken 10 slaapplekken te hebben voor 8 en dus verruil ik al snel m’n loopkleren voor relaxkleren en laat m’n voetjes even rusten in een relax stoel waar ik godzijdank niet bij de grond kan (scheelt weer wat pijn van ‘voeten-raken-grond’), een eigen douche en wc en de sauna is nog niet ontdekt. Lekkerrrrrrr even relaxen en genieten van de luxe die we ervaren. Je voelt de pijn bijna verdwijnen!
M’n kuiten kan ik niet aanspannen, maar morgen schijnt relax te zijn en anders zijn ze na 70 km lopen in 3 dagen vast genoeg getraind om nog een dagje door te kunnen.

We bestellen via thuisbezorgd.nl (beviel goed eergisteren) Chinees bij de Zierikzee’se Chinees. Vandaag bevalt het iets minder goed, want we zijn inmiddels al 2 uur (20:45) aan het wachten op de bezorgservice; kijkend voor het raam… met gelukkig goed uitzicht. Ik denk dat ze dat ei nog moeten slachten! Na ruim 2 uur worden we gebeld dat ze er aan komen… en we vanwege de service de helft hoeven te betalen. Wij wegen al bijna een ons:

image

Het mag de pret niet drukken, het is hier leuk genoeg! Na een paar daagjes van zo hard de spiertjes laten werken is het des te lekkerder om nu te genieten van een lekker bedje, een douche per 2 personen en een lekker biertje in de koelkast. Nu voelt het net of je we op vakantie zijn met een stel vrienden! Leuk en gezellig. 🙂 Zonder twijfel geen seconde spijt gehad dat ik mee gegaan ben! Gelukkig hebben we morgen nog een hele dag! 😀 Zouden we dan aan de 100 km in totaal komen?! 😉 ?

Share

One Reply to “De reis naar het onbekende [3]”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *