35 kilo aan ingepakte zooi in een bus en dan zou je als het goed is voldoende voorbereid moeten zijn om klaar te zijn voor een skivakantie. Inpakken is niet mijn favoriete hobby. Ik begin er altijd zo laat mogelijk aan, want ik vind het zó zonde van de tijd (better things to do 😉 ). Maar als de tijd dan eenmaal gaat dringen, dan ga ik ook hard wanneer ik volledig zonder paklijst de van pap geleende (2x zo grote) koffer vol begin te stouwen met onzinnige leuke kleren. Het is meestal al ver na 12 als ik denk alle enigszins relevante zooi ingepakt te hebben. Het leukste moment is op de ochtend van vertrek wanneer ik nog 6x zoveel zooi langs het nog net-niet-voldoende-open-ritsje probeer er bij te proppen (kleding kan niet oneindig inschikken!). Waarschijnlijk heb ik daardoor 2 doosjes met lenzenvloeistof bij en 4 soorten make-up remover. Maar hee! Beter teveel bij dan te weinig! Ik blijf immers boven alles vrouw 🙂

En terwijl ik mijn 5e paar schoenen geprobeerd heb in de tas met mijn ski’s te proppen, mijn ene Ugg in mijn tas met skischoenen zit en de andere in mijn handbagage blijkt het inladen van de bagage in de bus onverwacht totaal geen probleem te zijn. Had ik dat eerder geweten, dan had ik wellicht buiten mijn dekbed, kussen, 2 skibroeken, leuke shirtjes, Bose-muziek-boxje, teveel kleding, pakjes Honig spaghettisaus, crackers, mueslirepen, volkoren spaghetti, boeken en deze iPad wellicht ook nog mijn colbertje, overgebleven Griekse yoghurt uit de koelkast, huge mok, laarsjes of 2e paar Uggs meegenomen… *Wellicht is het toch goed dat ik het idee had dat ik maar 1 koffer (met godzijdank geen afmetingen), 1 tas met skischoenen (stond niet bij hoe vol hij mocht), 1 tas met ski’s & 1 stuk handbagage mee mocht nemen*.

image

Conclusie: na het claimen van 2 stoelen per persoon (M’n ego is er ook weer bij dit jaar 😉 ) lig ik hier nu dwars op de stoel met mijn dekbed over me heen, kussen in m’n rug, te bloggen met “I took a pill in Ibiza” op de achtergrond (lekker toepasselijk als je op skivakantie gaat…)

image

Samen met nog 80 andere bussen die toevallig dezelfde kant op moeten, rijden we naar het zuiden. Waar bergen en sneeuw samengaan en Carmen en ik de komende week heerlijk op vakantie zijn in Le Corbier (somewhere in France!). Treurig dat ik de carnaval mis ben ik niet; heel fijn dat ik de “Hedde gij misschien ADHD”-achtige liedjes dit jaar mag missen! Een feestje bouwen we zelf wel. We hebben er zin in 😀
Van de week heb ik spontaan nog een paar ski’s gekocht. Want, ze waren maar EUR 25,00! Niet dat ik geld over had, maar het zijn geen kleren, dus dat mag ik wel kopen van mezelf 😉 En skiën ze voor geen meter, dan kan ik altijd nog een paar blitse huurski’s proberen!

En toen zag ik ineens midden in m’n laatste zin blauwe lichten het donkere vertrek binnen schijnen. Het zou een ambulance kunnen zijn, maar neehoor: het wordt nog spannend om 22:10. :O We worden aangehouden door de politie. Snel op zoek naar de riem, blikjes bier worden verderop weggestopt, TL-licht aan en eenieder zit ineens netjes rechtop. Na een korte escorte naar de parkeerplaats worden we stilgezet en komt meneer de politieagent naar binnen en concludeert dat er inderdaad 38 mensen in de bus zitten *Thank you captain obvious! In case we didn’t know 😐 *. Ruim een half uur verder *in spanning of we een wet overtreden hebben* rijden we ineens weer verder: op naar de donuts van Dunkin’ Donuts die we 5 minuten verder treffen. Mmmm. Lucky us!

De nacht verloopt verder op rug, zij, languit het gangpad blokkerend en in foetushouding. Volgens mij heb ik zelfs iets geslapen vannacht! 🙂 Veel te vroeg is het alweer ochtend en begint het licht te worden. We rijden inmiddels in haarspeldbochten de berg op (heel blij dat ik hier niet zelf rijd), terwijl we het prachtige uitzicht zien van de opkomende zon achter de bergen! Wauw! 😀

image

En ineens zijn we er dan! Een aantal enorme appartementencomplexen steekt af tegen de bergen en de horizon. En er issssss…… SNEEEEEUW!!! 😀

image

We stoppen en doordat ik probeer al mijn 6 stuks bagage in 1x mee te nemen, ben ik al gauw mijn superfijne dekentje kwijt 🙁 . Das dan weer een beetje balen 🙁 . Spullen worden gedropt en we gaan richting ontbijt (15 trappen op en af met ski’s en skischoenen op de rug. *Aanrader… NOT!*) Een bootcampworkout verder zijn we aan t andere eind van de ‘galerie’. We eten, we huren (Carm) en gaan dan onze spullen terug zetten bij het appartement waar we vanmiddag om 17:00 pas in mogen… De bierflesjes en dopjes en zooi zagen we al liggen bij t droppen van de spullen; daar hebben ze nog wel wat uurtjes schoonmaakwerk aan!
En met dit heerlijke zonnetje zitten we inmiddels in een houten stulpje bij de ‘Galerie’ (de doorlopende gang van 3km langs alle appartementecomplexen, vleeschboeren, fromagekraampjes, discotheken en het verwarmde zwembad (jaaahaaaaa; die is er ook!)). Cola’tje erbij, iPadje er ook weer bij en genieeesssen!
Beetje last van m’n ogen, omdat ik m’n lenzen pas halverwege de nacht gedeporteerd heb en m’n mascara volgens mij inmiddels onder m’n oogbol zit. Hopen maar dat dat niet vervelend gaat worden, want een oogontsteking heb ik al eens eerder gehad op skivakantie… En nee; dat was in combinatie met een oorontsteking en keelontsteking destijds geen pretje!!! 😐
Nog 6 uur en dan mag ik douchen, slapen, inruimen, koken, wegkruipen, make up removeren! Ik kijk er nu al naar uit! 🙂

Het uitzicht is in ieder geval fenomenaal. Ik gok dat we ons met deze ruim 300 kilometer piste de komende week wel gaan vermaken (we kunnen helemaal om het gebied heen skiën!) Vetjuuuhs!

Laten we hopen dat ik deze week máximaal 2 benen breek, dan haal ik in ieder geval mijn reisverzekering met speciale wintersportdekking er uit 😉 Ik heb er zinnnnnn in! Zal proberen jullie weer af en toe op de hoogte te houden van onze avonturen 😀

Share

5 Replies to “1100 km verderop ligt sneeuw!”

  1. Ok ier op reis, even niet voor Ine en Carmen! De koffers pakken, dat vind ik ook altijd zo’n afknapper! Maar dan het vooruitzicht van een mooie wintersport vakantie is natuurlijk toppie. Ik stort me in het tullepetaonse leut, voor mij een feest van herkenning! Tu tu tu – lepetaone zie de gij alleen mee carnaval!? Ik wens jullie veel ⛷plezier. En feest zuhh?

  2. Ha ha,echt Ine verhaal weer! We wensen je heel veel skiplezier! In het Duits zeggen ze dan Hals und Bein bruch, maar dat vind ik altijd zo luguber klinken….
    Groetjes Hans en Estha

  3. Ok ier op reis! Dit jaar niet voor Ine en Carmen! Het inpakken van de koffer vind ik ook altijd een afknapper! ? Maar het vooruitzicht van een mooie wintersportvakantie is natuurlijk toppie ?. Ik ga genieten van de tullepetaonse leut, een feest van herkenning! Want: tu tu tu lepetaone, ziede gij allen meej carnaval! ?. Veel ⛷plezier en feest zuhh! ????

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *