Één dag IJsland gezien en nu al verbijsterd over al het natuurschoon dat we voorbij zien komen. Achter elke berg(vulkaan) schuilt weer een nieuw ongerept stukje IJsland. Het is hier echt zooo mooi! De eerste dag brengen we door op het schiereiland Snæfellsness, met in het uiteinde de vulkaan met gletsjer Snæfellsjökull (sneeuwvalsgletsjer). Gelukkig hebben we hier nog een krap weekje 😁
Dankzij Sam hebben we in de ochtend een natuurlijke wekker. Het tijdsverschil zorgt dat hij om 06:45 van zich laat horen. Eerder ook al om 04:00, maar toen hielp zijn tut hem er doorheen. Het is nog pikkedonker in ons houten knusse chaletje en daarbuiten ook. We stippelen onze route uit voor de dag en pakken onszelf en Sam goed in. Immers, het kan hier erg koud worden en de wind is venijnig. Terwijl we ons ontbijt naar binnen werken, zien we buiten langzaam licht aan de horizon verschijnen. Het wordt licht. Prachtige tinten grijs wisselen elkaar af om meer en minder licht door te laten en het is werkelijk een prachtige omgeving met bergen en eeuwige sneeuw in de buurt.
Kirkjufell
We stappen de auto in en na de eerste kilometers in het licht zien we al prachtige beelden om ons heen. Gisteren toen we aankwamen was het donker, maar nu zien we een ruig landschap met prachtige vormen, sneeuw. Vergezichten om van te dromen. Waauw, wat is het mooi hier.
.
Onze eerste bestemming van vandaag is Kirkjufell, een vulkaan van 463 meter hoog: een van de meest gefotografeerde plekjes in IJsland. Voornamelijk vanwege de fotogenieke combinatie van vulkaan en waterval in de voorgrond. Een werkelijk magnifiek beeld van de combinatie van beide zorgt voor een paar prachtige foto’s. De wind is wel wat koud en dus zijn we stevig ingepakt. Af en toe spotten we zelfs wat bomen, wat een zeldzaamheid is hier.
We rijden tussen de bergen door naar het zuiden van het schiereiland en zien in de verte de bekende vulkaangletsjer Snæfellsjökull. Het is echt een bizar beeld, een vulkaan helemaal vol met sneeuw en ijs. De vulkaan spuwt maar heel af en toe, maar is zeker nog actief.
IJsland heeft zo ongeveer 130 vulkanen, waarvan er nog ongeveer 30 actief zijn. Actief is overigens een relatief begrip, want dat wil zeggen dat ze in de laatste 1500 jaar nog een keer uitgebarsten zouden kunnen zijn. Met 1446 meter hoogte kun je er niet omheen, of tja eigenlijk wel, want we moeten er omheen om naar het zuiden te gaan haha.
Je zou kunnen zeggen dat IJsland is ontstaan dankzij de vulkanen, want heel het eiland bestaat uit prachtige hoge vulkaanbergen. Het landschap waar we doorheen rijden lijkt bijna buitenaards. Vlakke gitzwarte velden, begroeid met een klein laagje mos en daarna dan zo’n hoge vulkaanvormige berg. Dat kan echter om elk hoekje anders zijn, want dit land heeft zoveel verschillende beelden. Ineens een vennetje, ineens een berg, ineens sneeuw, ineens ruige lavarotsen. Afwisselend in 5 minuten tijd zien we zo al 10 situaties waar we foto’s van willen maken. Onvoorstelbaar hoe veel er te zien is, steeds weer nieuwe indrukken.
Het zonnetje is intussen aardig gaan schijnen en dus kan de muts af. Het valt ons echter op dat het schijnen van de zon hier ook niet hetzelfde is als bij ons. Omdat we verder van de zon af staan, lijkt het hier wel de hele dag een beetje te schemeren. Zo rond 12:00 lijkt het al alsof het eind van de middag rond 17:00 is. Dat geeft echt een prachtig beeld, want met de sluierbewolking en de soms aanwezige mist, kunnen we daardoor prachtige plaatjes schieten.
Steeds weer verbazen we ons over de ruigheid van het landschap. Het is duidelijk dat de natuur hier de baas is. Af en toe zien we een huisje, een boerderijtje, maar vooral heel veel natuur. Prachtig om te zien dat hier niet alles is overgenomen door mensen en de natuur besluit hoe het landschap er uit ziet.
Arnarstapi
Onze trip houdt even halt bij Arnarstapi, een klein dorpje aan de zuidkant van het schiereiland. Daar staat een groot beeld, bestaand uit stenen. Sam slaapt en dus wisselen we elkaar even af voor een bezoekje. Het beeld is van Bardur (Bárdur), een mythologisch figuur geboren uit een menselijke moeder en een reuzenvader. Toen zijn dochter afdreef naar Groenland op een ijsschots door haar neefjes, heeft hij de neefjes in het ravijn gegooid. Daarna verdween hij volgens de legende in de sneeuwkap van de Snæfellsjökull en werd de guardian spirit van Snaefell.
Bas maakt als tweede een tripje en ontdekt de prachtige rotsen even verderop, uitgesleten lavarotsen. Nadat Sam wakker is geworden springt ie (met wat hulp uiteraard) in de buggy en gaan wij ook even kijken bij het natuurschoon, wat jahoor, ook hier weer bijzonder vernieuwend er uit ziet.
Vatnshellir cave en Visitor center Gestastofa
Voor Bas is vanmiddag nog een tour gepland in een lavagrot en omdat Sam nog te jong is voor deze activiteit, gaan wij even naar het visitor center in de buurt. Gelijk een nieuwe luier gescoord en na het lezen van de borden en het scoren van een souveniertje ga ik nog even on tour met de buggy. Dat resulteert uiteraard weer in een ‘mama tilt de buggy op, want over dit type stenen kunnen we niet rijden’-tour, maar goed dan zijn we vervolgens wel weer op een plekje waar we prachtige foto’s kunnen maken van Lóndranger (vraag me niet om al die namen te onthouden, want dat gaat niet lukken haha). Enfin, dat betreft dus twee in de zee staande lavarotsen met een mysterieus uiterlijk. Op links kijken we prachtig uit op Snæfellsjökull, die je eigenlijk vanaf dit hele schiereiland wel goed kunt zien.
Djupalonssandur
Nadat taxiservice Pien Bas heeft opgepikt (hij zit heel sip in de regen te wachten, omdat ik door de buggy-tour een kwartier later aankom haha) bij de grot (was leuk, maar kon leuker) rijden we door wederom een bijzonder landschap. Het lijkt wel of het volledig platgebrand is en alleen de asresten nog overgebleven zijn. Kleine lavarotsjes, begroeid met mos zorgen voor een bizar beeld om ons heen. Het lijkt op niets wat wij kennen en dat maakt het zo speciaal. Wat een bijzonder land!
We komen aan bij Djupalonssandur, een zwart kiezelstrand, waar de kiezels volledig rond zijn geworden door de waterkracht. Ook stukjes lavasteen vullen het strand. De zee heeft hier duidelijk veel kracht en de hoge golven zorgen dat ik zelfs even terug omhoog moet rennen, om geen natte voeten te krijgen. Machtig ook, die kracht van de zee.
We hebben ook hier weer even het bekijken van het uitzichtpunt verdeeld, omdat de kleine vriend net 30 seconden voor aankomst in slaap is gevallen. Heerlijk natuurlijk, maar voor het op pad gaan even wat minder praktisch. Dit is echter een prima oplossing en terwijl Bas de paadjes verkend loop ik even later tussen twee vulkanen door naar een mooi watertje aan de rand, waar de lavarotsen prachtig weerspiegelen. Ik loop ook langs een scheepswrak uit 1948, wat destijds door de woeste golven in de problemen is geraakt. De wrakstukken hebben ze uit respect naar de overledenen laten liggen en liggen verspreid over het volledige strand, wat een bijzonder beeld geeft met al die geroeste elementen.
Op de terugweg naar de auto gaat het wat miezeren en ik prijs me even gelukkig hoe we het getroffen hebben met het weer vandaag.
Formule 1 in de Hottub!
Het is inmiddels 16:00 en we besluiten langzaam richting huisje terug te gaan. Op de terugweg pakken we nog even de Basalt columns mee (Gerduberg), waarna we rond 17:30 terug zijn in het huisje. Mooi op tijd om even wat weg te werken. Nadat we Sam na deze vermoeiende dag nog even op zijn buik hebben laten oefenen gaat hij lekker naar bed en nemen wij een duik in de hottub. Immers, als je er een hebt moet je hem wel proberen natuurlijk! En komt dat even mooi uit: het is vanavond Formule 1! En dus kijken wij vanuit onze ruime hottub van +38 graden lekker hoe Max Verstappen de race is Austin wint. Beter kan een avond niet zijn toch.
Terwijl Bas binnen nog even met zijn foto’s aan de slag gaat, blijf ik nog lekker even dobberen in de hottub. Wat een heerlijk leven. Ik geniet van de volledig donkere omgeving en denk even over wat mooi het is om hier te zijn en hier even lekker te relaxen. Dat konden we wel even gebruiken zo. En wat een heerlijk land is IJsland. Niet gedacht dat het hier zo ontzettend mooi zou zijn.
En met buiten 5 graden in een warme hottub zitten, hoe mooi kun je het krijgen…☺️
